சென்னையைச் சேர்ந்த டிசைனர் நீஷா அம்ரீஷ் தன்னுடைய ஃபேஷன் லேபிளான ஏயிஷானேவில் அறத்தையும், சுற்றுச்சூழலை பாதிக்காத வாழ்க்கை முறையையும், குற்றவுணர்வு இல்லாத துணி வகைகளையும் ஒன்றாக இணைத்து தொழில் செய்து வருகிறார். சில ஆண்டுகளுக்கு முன்பு தன்னுடைய வீட்டிலேயே நீஷா அம்ரீஷ் தனது லேபிளான எயிஷானேவைத் தொடங்கினார்.விலங்கு பொருட்கள் இல்லாத துணிகளைப் பற்றிய விழிப்புணர்வு அவருடைய முதல் இலக்காக இருந்தது. இந்தப் பெண் தொழில் முனைவோர், தன்னுடைய பயணத்தை நிறைவாகத் தொடர்ந்து கொண்டிருக்கிறார். இந்த லேபிள், முதலில் ஒரு டேபிள் ஸ்டுடியோவில் பிறந்தது, இப்போது, உலகெங்கும் உள்ள பல்வேறு ஃபேஷன் மையங்களிலும் தொடரப்படுகிறது. இப்போது அந்த அற்புதமான டிசைனரிடம் சில கேள்விகள்
நீங்கள் ஏன் டிசைனிங் துறையில் நுழைந்தீர்கள்?
ஐந்து வயதாக இருந்தபோது, என் பாட்டி, எங்களுக்காக அழகான கவுன்களைத் தைத்து தருவதைப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தது ஞாபகம் இருக்கிறது. வாழ்க்கையின் தொடக்கக் கட்டத்திலேயே நான் துணிகளுக்கு அறிமுகமாகி விட்டேன், லேஸ்கள், எம்பிராய்டரி, அளவெடுப்பது மற்றும் நிறங்களின் முக்கியத்துவம் போன்ற பல விஷயங்களை நான் கற்று கொண்டிருந்தேன். அப்போதே மனதளவில் என்னுடைய பயணம் தொடங்கிவிட்டது. ஒரு கட்டத்தில், நான் விமான பணிப்பெண்ணாக மாறவும் விரும்பினேன். ஆனால் அதற்கு என் அப்பாவிடம் இருந்து நிறையவே தடைகள் வந்தது. ஆனால் எப்போதுமே என்னுடைய எண்ணம், “உங்களை நீங்கள் நம்பினால், உங்கள் கனவுகளை நிறைவேற்ற முயற்சி செய்ய வேண்டும்” என்பதாகவே இருந்தது.
அதனாலேயே நான் விமானப் பணிப் பெண்ணாக ஆறு ஆண்டுகள் தொடர்ந்து பறந்து கொண்டிருந்தேன். இறுதியாக நான் தரையில் கால் பதித்தபோது, என் மாமியார் எனக்கு இரண்டாவது தாயாக கிடைத்தார். என்னுடைய டெக்ஸ்டைல் அறிவுக்காக என்னை அவர் பாராட்டினால், ஒரு கோர்ஸில் சேர வற்புறுத்தினார். அவர் வீட்டைப் பார்த்து கொண்டதால் நான் நன்றாகப் படிக்க முடிந்தது, அவர்தான் என்னுடைய அக்கவுண்டண்ட், குரு மற்றும் வழிகாட்டி. முதல்முதலாக ஒரு கடையை சென்னையில் தொடங்கியபோது என் கனவு நனவானது.
இதுவரை உங்களுக்கு கிடைத்த அனுபவம் எப்படி இருக்கிறது?
நிறங்கள், தோற்றங்கள் மற்றும் நெசவுகளை ஆர்வத்துடன் பின் தொடர்பவளாக ஒரு படைப்பூக்கம் உள்ள பாதையில் என் பயணம் தொடங்கியது. மேலும் இந்த ஆடைகள் எந்தவகையிலும் சுற்றுச்சூழலை மாசுபடுத்தாமலும் உருவானவை. எனக்கு மோட்டிஃப்கள் பிடிக்கும். பிளாக் பிரின்ட்களைப் பற்றி இருந்து வந்த வழக்கமான எண்ணங்களை உடைக்க விரும்பினேன். ஆரம்பத்தில் பிளாக்குகளை வாங்க என்னிடம் பணம் இல்லை. அதனால் என்னுடைய முதல் பிளாக்கை உருளைக்கிழங்கில் செய்தேன். அதன் மூலம் ஒரு பெரிய இலை வடிவ மோட்டிஃபை செய்தேன். பிற்காலத்தில் அதுவே என்னுடைய பிரபலமான பிரின்டில் ஒன்றாக மாறியது. ஆனாலும், மோட்டிஃப் அப்போது பெரிய வரவேற்பை பெறவில்லை. சிலர் என்னுடைய பிரின்ட்கள் எல்லாமே பெரிதாகப் பளிச்சென்று தெரிவதாக நினைத்தார்கள். வேறு சிலர் நிறங்கள், வெறுமையாக இருப்பதாக சொன்னார்கள். மேலும் அந்த நேரத்தில், சீரற்ற துணிகள் எல்லாம் டிரெண்டில் இல்லை.
நீங்கள் என்னென்ன சவால்களை எதிர்கொண்டீர்கள்?
இந்த வேலையில் மிகப்பெரிய சவால்களில் ஒன்று, தொழிலாளர்களை சமாளிப்பதே. வீட்டு வேலைக்காக, வீட்டில் ஒரே நேரத்தில் 50 பணியாளர்களை வீட்டில் வைத்திருந்து சமாளிப்பதற்கு இணையானது. தயாரிப்பு கால அளவுகளுக்குள் அவர்களை ஒரே நேரத்தில் செயல்பட வைப்பது மிகப்பெரிய சவால். அதேபோல, தொடக்க காலத்தில், என் பணி மிகவும் எளிமையாக சிம்பிளாக இருக்கிறது என்றும் என்னை கேலி செய்திருக்கின்றனர். வெறும் பிரின்டிங் மட்டுமே இந்தியாவில் முக்கியமான ஆடை வடிவமைப்பாக மாற முடியாது என்று நம்பினார்கள்
உங்களுடைய டிசைன்களில் ஒரு பெரிய பகுதி, அறநெறி சார்ந்த நடைமுறைகளை சார்ந்திருக்கிறது. இந்த திசையை நோக்கி நீங்கள் பயணிக்க எது உந்துதலாக இருந்தது?
நான் ஒருமுறை ஒரு செரிகல்ச்சர் பண்ணைக்கு சென்றிருந்தேன்.அங்குதான் பட்டு உற்பத்தி நடைபெறும். அங்கே ஆயிரக்கணக்கான உயிருள்ள பட்டுப்புழுக்கள், கொதிக்கும் தண்ணீரில் போடப்பட்டு, அதிலிருந்து வெறும் ஒரு முழம் பட்டு இழை எடுக்கப்பட்டது. அதைப் பார்க்கவே மிகவும் கோரமான காட்சியாக இருந்தது. என் வீட்டு பின்புறத்தில் ஆர்கானிக் பட்டை உருவாக்க முயற்சி செய்தேன், அதன் நோக்கம் விலங்குகள் இல்லாத, நீடித்துழைக்கும் துணிகளை உருவாக்குவதே. பல மணிநேர ஆராய்ச்சிக்குப் பிறகு, ஒரு தொலைதூர கிராமத்தில் (கார்ஸாவன், ராஞ்சியில் இருந்து 100 கிமீ) இது சாத்தியமாகிறது என்று கண்டுபிடித்தேன். இதில் பட்டுப்புழுக்கள், வெளிப்புறங்களில் வளர்க்கப்பட்டு, பட்டுநூல், கைபடாத இயற்கை சூழலில் உருவாக்கப்படுகிறது.
நீடித்துழைக்கும் துணிகளை உருவாக்குவதே. பல மணிநேர ஆராய்ச்சிக்குப் பிறகு, ஒரு தொலைதூர கிராமத்தில் (கார்ஸாவன், ராஞ்சியில் இருந்து 100 கிமீ) இது சாத்தியமாகிறது என்று கண்டுபிடித்தேன். இதில் பட்டுப்புழுக்கள், வெளிப்புறங்களில் வளர்க்கப்பட்டு, பட்டுநூல், கைபடாத இயற்கை சூழலில் உருவாக்கப்படுகிறது.
“விழிப்புடன் கூடிய ஆடைகள்தான் எதிர்காலத்திற்கான ஃபேஷன் ஆக இருக்கும். பயிர் செய்வதில் தொடங்கி கடைக்கு வருவது வரை, எல்லாவற்றிலும் அறநெறி சார்ந்த நடைமுறைகளை வைத்திருக்க வேண்டியது எதிர்காலத்திற்கு அவசியமானதாக இருக்கும். இதன் பொருள், நம்முடைய எதிர்காலத்திற்கும் நாம் நல்ல உலகை விட்டு செல்கிறோம் என்பதாகும்”
என்னுடைய பாட்டியுடன் இந்த இடத்திற்கு சென்றிருந்தேன். ஆறுமாதம் அங்கே அடிப்படை வசதிகள் கூட இல்லாமல் தங்கியிருந்தேன். அப்படி முதல்முறையாக உருவாக்கிய மாசுபடுத்தாத, உயிர்களுக்கு தீங்கு விளைவிக்காத ஆடையை அணிந்தது எனக்கு மகிழ்ச்சியளிக்கும் அனுபவமாக இருந்தது. அப்போது என்னிடம் போதுமான பணம் இருக்கவில்லை, ஒரு பிரின்டரை அமர்த்திக்கொள்ளவோ, பிளாக் டேபிள் வாங்கவோ முடியாது. வெறும் 3000 ரூபாயில் தொடங்கிய வேலையால், இன்று சுமார் 30 கிராமப்புற குடும்பங்கள் என்னுடன் இணைந்து, உயிர்களைக் கொல்லாத ஒரு பட்டுத் தயாரிப்புக்கு காரணமாக இருக்கின்றனர். சமீபத்தில், இந்திரா நூயி, பரிசாக எங்களுடைய ஸ்கார்ஃப்களைப் பெற்றிருக்கிறார். அவர் எங்களுக்கு மின்னஞ்சல் அனுப்பி, எங்கள் ஸ்டோருக்கு வந்து மேலும் சில ஸ்கார்ஃப்களை தனது மகள்களுக்காக வாங்கலாமா என்று கேட்டது மறக்க முடியாத நினைவு.
உங்கள் டிசைன் செயல்முறை எப்படி இருக்கும்?
உயிர்களைத் துன்புறுத்தாத பட்டு வளர்ப்பு கலை என்பது ஒரு வகையில் தியானம் போலவே இருந்தது, ஒரு வகையான உணர்வுப்பூர்வ வெளிப்பாடாக இருந்து. இலைகள், காய்கறிகள், இயற்கை மற்றும் எளிமையான வட்டங்கள் மற்றும் சதுரங்கள் போன்ற வடிவியல் போன்ற தினசரி பொருட்களில் இருந்துதான் நான் உந்துதலைப் பெறுகிறேன். இந்த துணியை இயந்திரத்தில் உருவாக்கப்பட்ட துணியாக மீண்டும் உருவாக்க முடியாது. இதனால் உண்மையில் இதுதான் பட்டாக இருக்கும். (என்று சொல்லி புன்னகைக்கிறார்).
அழியாத ஒரு சப்ளை செயினை பராமரித்துக் கொண்டே, உங்களுக்காகப் பணியாற்றும் கலைஞர்கள் மேல் அக்கறை செலுத்திக் கொண்டு, லாபமும் பெற முடிவது சாத்தியமா?
ஏயிஷானேவில் இது சாத்தியம் என்று நாங்கள் நிரூபித்து இருக்கிறோம். விழிப்புடன் கூடிய ஆடைகள்தான் எதிர்காலத்திற்கான ஃபேஷன் ஆக இருக்கும். பயிர் செய்வதில் தொடங்கி கடைக்கு வருவது வரை, எல்லாவற்றிலும் அறநெறி சார்ந்த நடைமுறைகளை வைத்திருக்க வேண்டியது எதிர்காலத்திற்கு அவசியமானதாக இருக்கும். இதன் பொருள், நம்முடைய எதிர்காலத்திற்கும் நாம் நல்ல உலகை விட்டு செல்கிறோம் என்பதாகும்.
இரு பாலினத்திருக்கும் பொருந்தும் பேஷனை நோக்கியும் பணியாற்றி வருகிறீர்கள். இந்த யோசனை எப்படி உருவானது?
ஏயிஷானே பல ஆண்டுகளாக ஒரு கனவை நனவாக்க உழைத்து வருகிறது. -சமூக சேவையுடன் கூடிய ஒரு ஃபேஷன். சென்னையில் ஒரு டிராஃபிக் சிக்னலில் ஒரு திருநங்கை தம்பதியைப் பார்த்தேன். அதன் பிறகு ஐந்து திருநங்கைகளை நான் சந்தித்தேன். அவர்களை வைத்து, எங்களுடைய அஹிம்சா பட்டை வைத்து, சமூகத்தின் ஆண் மற்றும் பெண் தோற்றங்களை விவரிக்கும்படி படங்கள் எடுத்தோம். இந்த யோசனை திருநங்கை சமூகத்தை நோக்கிய பார்வையை தூண்டியது. இது பட்டுப்பூச்சியின் உருமாற்றத்தின் வழியாக சொல்லப்பட்டது. பட்டுப்பூச்சியைப் போன்றே, ஒரு புழுவில் இருந்து ஒரு பட்டாம்பூச்சியாக உருமாறும் வரை பல்வேறு அழுத்தங்களையும் சோதனைகளையும் திருநங்கைகள் எதிர்கொள்கின்றனர். சமீபத்தில், கேரளாவைச் சேர்ந்த கிராமப்புற பெண்களுடன் இணைந்து இன்னொரு கனவு திட்டத்தை உருவாக்க முயற்சி செய்து வருகிறோம். இதை கொச்சி பெயின்னாலே டிசம்பர் 2019-மார்ச் 19 கண்காட்சியில், ஜெண்டர்ஃப்ளூயிட்: ஐடெண்டி * மெட்டீரியல் * ஸ்பேஸில் காட்சிப்படுத்தினோம்.
உங்கள் எதிர்கால திட்டங்கள் என்ன?
ஏயிஷானே இப்போது லண்டன், பாரீஸ், ரோம், ஸ்பெயின், இஸ்தான்புல், ஸ்விட்சர்லாந்து, ஜெர்மனி மற்றும் போர்ச்சுகல் ஆகிய இடங்களிலும் இடம்பெற்றுள்ளது. மேலும் ஜப்பான், ஹாங்காங், நார்வே, மொரீஷியஸ் மற்றும் மெல்பர்ன் ஆகிய இடங்களிலும் கிடைக்கத் தொடங்கியுள்ளது. அமெரிக்க ஐக்கிய நாடுகளிலும் எங்கள் கடைகளைத் தொடங்க திட்டமிட்டிருக்கிறோம். கூடவே சமூகப் பணிகளிலும் உதவ முன்வந்திருக்கிறோம்-.இதனால் உயர்பள்ளியில் இருந்தபோது கல்வியைத் தொடராமல் நிறுத்தியவர்களுக்கு, வாழ்வியல் வழியாக ஹேண்ட் பிளாக் பிரின்டிங் கற்றுத் தருவதையும் திட்டத்தில் வைத்திருக்கிறோம். கிராமப்புற பெண்களை சந்தித்து, அவர்களுக்கு உறுதுணையாக இருக்கும்படி, அஹிம்சா பட்டை நெய்யக் கற்றுத் தரப்போகிறோம்.
– மு.தாமிரபரணி